Biz shu darajagacha keldik....

Erta tongda shoshib uyg‘onasiz .
Ammo..
Namozga emas..
Qaysidir nomahramdan habar keldimikin deb ..!

Tan oling !!!

Onangizga qo‘ng‘iroq qilishga vaqtingiz va yoki telefoningizni puli yo‘q.
Ammo!!!
Nomahramlarga qo‘ng‘iroq qilasiz. Puli yoq bo‘lsa kimdandir iltimos qilasiz.

Tan oling!!!

Siz uzoqroq joyga ishlash uchun ketdingiz ortingizdan onangiz duo qilib qolmoqda . (Ba'zan e‘tibor ham bermaysiz)

Tan oling!!!

Olisdasiz onangiz sizni sog‘inib qo‘ng‘iroq qilmoqda .. Siz esa og‘rinib javob berasiz ..
Ammo qaysidir " " qo‘ng‘iroq qilsa soatlab suhbatlashasiz ...

Tan oling !!!

Uyimizda onamizga qo‘rs va qo‘pol muomalada bo‘lamizku!!!
Ammo yetti yod bolgan nomahramlarga mehribonlik qilamiz. Onamizdan uzr so‘rashga og‘rinamizku ...
Ammo ulardan " " bir kunda bir necha bor uzr so‘raymiz ...

Tan oling !!!

Agar bizga pul kerak bo‘lib qolsa qiynalib qolsak birinchi navbatda onamizdan pul so‘raymiz ...
Nega aynan osha mehrimizni ayamayotgan begonalardan so‘ramaymiz ...
( balki o‘sha kerak bo‘lib qolgan va onamizdan olgan pul ham "o‘shalarga" sarflash uchundir !!!)

Ey insonlar!!! Uyg‘oning!!!

O‘ylab ko‘ring.
Agar mana shu qo‘limizda turgan kechayu kunduz quchog‘imizda turgan telefonni o‘rniga e'tiborimizni Ohirat kuni uchun tayyorgarlikka namozimizga qaratganimizda edi...!!!