Бир эру-xотин бўлиб тез-тез
жанжаллашиб қолишар экан.
Эр: -«Бир гапдан қолсанг
ўласанми? Эр ўрнида кўриб
бош эгмайсане.» дебди.
Хотин эса: -«Хо нега энди? Куни
билан бир оғиз ширин
сўзингизни, эътиборингизни
мандан қизгонасиз» дебди.
«Ўзинг доим захарингни
сочаверсанг, қандай яхши
гапирай. Айб ўзингда» дебди.
Можаролари тугамабди.
Буларни бақир чақирини
эшитган бир қўшниси келиб:
«Фалон жойда яхши
донишманд бор. Ўшанга
учрашинглар. У
муаммоларингни хал қилади
«, дебди.
Эр-хотин ўша донишмандни
олдига боришибди.
Донишманд олдин эрни, кейин
хотинни гапларини
тинглабдида, икковига хам
икки варақдан оқ қогоз
берибди ва дебдики:
«Муаммоларингни хал
қиламан , фақат шу қогозга
бир-бириларингни
камчилигиларингни ёзинглар»
деб икковини икки бўлак
хонага киргизибди. Хотин бир
ярим варақга эрини
камчилигини ёзибди. Эр хам
икки варақ хотинини
камчиликларини ёзибди. Эр
ёзаётган камчиликларга қогоз
ETМАБДИ…
Эр донишманд ўтирган хонага
кириб:
- «Берган қогозингиз етмади,
хотинимни камчиликларини
ёзишга. Мумкин бўлса яна учта
оқ қогоз берсангиз» дебди.
Шунда донишманд:
- «Берган қоғозим етмаслигини
ва сиз яна қогоз сўраб
келишингизни БИЛАРДИМ!! Сиз
хотинингиз билан
ажрашмоқчимисиз ёки
ярашмоқчимисиз» деб
сўрабди. Шунда эр:
- «Ие икки фарзандим, бор
ажрашиш НИЯТИМ йўқ. Фақат
сал ўзгарсин. Манга бош эгиб
бўйсунсин» дейманда дебди.
Шунда донишманд:
- «Эркак киши хотин киши
билан асло ТЕНГЛАШМАСЛИГИ
керак!! Агар хотини бош
эгишини хохласа. Эр ўзини
харакатлари билан эрлик
ваколатини қўлдан
қўймаслиги керак. Мана сизга
хам, хотинингизга хам қогоз
бердим. Хотинингиз ёзса сиз
хам ёзаверасизми?! Сиз
хотинга тенглашиб
турганингиздан кейин,
хотинингиз хам шундай
қиладида. Сиз эрсизу, нега
хотинингиздан хотинлик
ваколатини талашасиз. Эр
бўлинг. Унутманг
эрлигингизни! Қўлингиздаги
қогозни йиртингу, мана бу оқ
қогозни олинг. Хеч нарса
ёзманг. Хонага боринг ман
чақирганимда чиқасиз. Ман
рухсат бермагунча
гапирмайсиз» дебди.
Салдан кейин донишманд эр-
хотинни хузурига чақириб
хотинга:
- «Қани ёзганларингизни
ўқинг» дебди. Хотин ўқий
кетибди:
- «Мани бор йўқлигими
сезмайдилар, ман билан вақт
ажратиб сухбатлашмайдилар,
кўнглимга қарамайдилар,
оёқлари терлайди, сигарет
чекади, кеч келади, эрта
кетади……» деб рўйхатни ўқий
кетибди.
Кейин донишманд:
-«Энди сиз ёзганларингизни
ўқинг» дебди эрга. Эр бўм-бўш
оқ қогозни донишмандга
узатибди.
Шунда донишманд:
- «Хотинингизни камчилигини
тополмадизми» дебди.
Хотин эр хеч нарса ёзмаганини,
демак эри уни қандай бўлса
шундайлигича севишини,
эрини камчилигини ёзиб хато
қилганини тушуниб, эр
оёқлари остига ўзини ташлаб
кўзида ёш билан:
- «Кечиринг, ман ношукурни
кечиринг. Ман хар галгидай
манга тенглашиб сиз хам
ёзасиз дебман. Минг бор
кечиринг» дебди.
Эр хотинини бундай қилишни
кутмаганди. Бош эгиб кечирим
сўраб турганини кўриб
аввалги хатоларини
тушунибди. Бош эгиб турган
хотинига мехри ортибди. Эру
хотин ярашиб, донишмандга
рахмат айтиб кетишибди!!
ОИЛА муқаддас даргох азизлар
хамма оилаларга БАХТ хамиша
ҳамрох-ҳамнафас бўлсин!
Мафтуна Мирзахўжаева